"Sen Polonyalı mısın?", czyli tworzenie pytań zamkniętych, partykuła pytająca "mİ/mı/mu/mü" (+WIDEO)

Wszyscy wiemy ze starego polskiego przysłowia, że kto pyta, nie błądzi, dlatego dzisiaj nauczymy się pytać.

W języku tureckim, podobnie jak w języku polskim, są dwa głównie sposoby na zadawanie pytań.

Pierwszy sposób 

to przez konkretne słowa pytające – zaimki pytajne.

Przykłady:

kim – kto 

Bu kim? – Kto to?

ne – co 

Sizin adınız ne? – Jak Pan/Pani ma na imię

nasıl – jak 

Sen nasılsın? – Jak się masz?

W tych pytaniach odpowiedzi są otwarte.

 – Bu kim?

 – Bu Ahmettuğ.

– Sizin adınız ne?

– Benim adım Karolina.

– Sen nasılsın?

– Ben çok iyiyim.

Drugi sposób 

jest jeszcze prostszy. Tutaj tworzymy pytania poprzez partykułę pytającą, a odpowiedzi na te pytania to „tak” lub „nie”. Tego typu pytania mogliście już spotkać na moim kanale na YouTubie „po turecku”, szczególnie w filmach z serii rozmówek. Otwórz któryś z nich, posłuchaj, a ja dzisiaj wytłumaczę dokładnie jak to działa.

Wszystko dobrze, ale przeraziła Cię ta partykuła pytająca? Daj mi szansę i nie zamykaj jeszcze tego wpisu! Jeśli od podstawówki trochę czasu minęło i terminy gramatyczne z głowy Ci już wyleciały, nie martw się, ta partykuła tylko tak brzmi, a nie jest w ogóle straszna! Zaraz Ci wszystko wyjaśnię wraz z przykładami, więc siadaj, rozluźnij się, czytaj i ćwicz turecki! 

Nasza partykuła pytająca, której potrzebujemy to maleńkie dwuliterowe słówko mi lub mı, lub mu, lub mü, które odpowiada naszemu polskiemu czy. Dobieramy je według zasady dużej harmonii samogłoskowej (kliknij i przeczytaj o tym więcej). Wyraz ten występuje w czterech postaciach w zależności od samogłoski poprzedzającej.

W jednym z ostatnich postów nauczyliśmy się nazw narodowości, więc wykorzystamy już zdobytą wiedzę do poćwiczenia.

Przykłady:

mi:

İngiliz mi? – Czy on jest Anglikiem?

Çek mi? – Czy on jest Czechem?

mı:

Alman mı? – Czy on jest Niemcem?

Fransız mı? – Czy on jest Francuzem?

mu:

İspanyol mu? – Czy on jest Hiszpanem?

Rus mu? – Czy on jest Rosjaninem?

mü:

Türk mü? – Czy on jest Turkiem?

Oczywiście w języku tureckim nie ma rozróżnienia na rodzaj żeński i męski, i każde z powyższych pytań można użyć również wobec pań.

Türk mü? – Czy ona jest Turczynką?

Bardzo prosta sprawa, prawda? To wszystko co należy wiedzieć zadając pytania o trzecią osobę liczby pojedynczej (on, ona, ono).

Jeśli chodzi o pozostałe osoby, naszą partykułę musimy odmienić, podobnie jak uczyniliśmy to ze słówkiem „nasıl - jak” w poście „Nasılsın?- Jak się masz?”.

(Ben) Polonyalı mıyım? – Czy (ja) jestem Polakiem?

Evet, (ben) Polonyalıyım. – Tak, (ja) jestem Polakiem.

(Sen) İtalyan mısın? – Czy (ty) jesteś Włochem?

Evet, (sen) İtalyansın. – Tak, ty jesteś Włochem.

(O) Macar mı? – Czy (on) jest Węgrem?

Evet, (o) Macar. – Tak, (on) jest Węgrem.

(Biz) Rumen miyiz? – Czy (my) jesteśmy Rumunami?

Evet, (biz) Rumeniz. – Tak, (my) jesteśmy Rumunami.

(Siz) Yunan mısınız? – Czy (wy) jesteście Grekami?

Evet, (siz) Yunansınız. – Tak, (wy) jesteście Grekami.

(Onlar) Çinliler mi? – Czy (oni) są Chińczykami?

Evet, (onlar) Çinliler? – Tak, (oni) są Chińczykami.

Oczywiście osobę drugą liczby mnogiej (siz – wy) używamy również do tworzenia wersji formalnej. Czyli do wszystkich, z którymi nie jesteśmy na „ty” mówimy na „siz”. 

(Siz) Hindistanlı mısınız? – Czy Pan jest Hindusem?

(Siz) Perulu musunuz? – Czy Pani jest Peruwianką?  

Tworząc takie pytania w języku tureckim nie musimy zmieniać szyku zdania, po prostu dodajemy na końcu naszą partykułę i tyle!

Należy jednak pamiętać, że w pytaniach odmieniamy tylko naszą partykułę, a nie słowo o które pytamy. Czyli broń boże nie „Siz Amerikansınız mısınız?”, tylko „Siz Amerikan mısınız?”.

Zapraszam Cię do wpisu „Nazwy kontynentów, krajów i ich mieszkańców” gdzie znajdziesz wszystkie użyte dzisiaj narodowości. Jeśli jeszcze nie czytałeś tego wpisu, zadam Ci zagadkę:

Jak po polsku nazywamy obywatela Bangladeszu?

Nie wiesz? Nie przejmuj się! Gwarantuję drogi Polaku, że nazywanie mieszkańców wszelakich krajów po lekturze tego wpisu będzie dla Ciebie łatwiejsze po turecku niż po polsku! Nie wierzysz? Przekonaj się!

Na koniec tradycyjnie czas na wideo.

Słownik użytych słów:

ad – imię 

Alman – Niemiec, Niemka 

Amerikan - Amerykanin, Amerykanka 

ben – ja 

biz - my 

bu – to 

Çek – Czech, Czeszka 

Çinli – Chińczyk, Chinka 

çok – bardzo

evet - tak 

Fransız – Francuz, Francuzka 

Hindistanlı – Hindus, Hinduska 

İngiliz – Anglik, Angielka 

İspanyol – Hiszpan, Hiszpanka 

İtalyan – Włoch, Włoszka 

iyi  – dobry, dobrze 

kim – kto

Macar – Węgier, Węgierka 

nasıl – jak

ne – co

o - on, ona, ono 

onlar - oni, one 

Perulu – Peruwiańczyk, Peruwianka 

Polonyalı – Polak, Polka 

Rumen – Rumun, Rumunka 

Rus – Rosjanin, Rosjanka 

sen – ty 

siz - wy, pan, pani, państwo 

sizin – wasz, pani, pana, państwa 

Türk – Turek, Turczynka 

Yunan – Grek, Greczynka 

Autorem zdjęcia jest Anemone123 z Pixabay.